De opbouw van incontinentiemateriaal

Een incontinentiemateriaal bestaat meestal uit een materiaal dat de buitenkant vormt. Daarin zit een wattenpulp, ook wel fluff genoemd. In de watten liggen de super absorberende korrels. De hoeveelheid korrels bepaalt hoeveel vocht een verband kan opnemen.

De absorberende korrels zijn namelijk voor het grootste deel verantwoordelijk voor de opname van vocht. De officiële naam van deze korrels is: Super Absorberende Polymeren (SAP). Dit is tevens het duurste onderdeel in een verband. Je ziet dus ook dat de materialen voor zwaardere incontinentie duurder zijn.

 

Veel vocht opnemen

In de jaren tachtig kwamen de eerste super absorberende materialen op de markt. De belangrijkste eigenschap van deze materialen is dat ze grote hoeveelheden vocht kunnen opnemen, wel 100 maal het eigen gewicht in droge stof. Ook kunnen ze dit onder grote druk, bijvoorbeeld wanneer iemand op het materiaal zit. Het was dus een logische stap dit materiaal in de luier te gaan gebruiken.

 

Korrels in luiers

Babyluiers en incontinentiematerialen hebben als doel grote hoeveelheden urine op te nemen. Dankzij de super absorberende materialen werd het mogelijk deze producten sterk te verbeteren.

Inmiddels is de korrel een onmisbaar bestanddeel van een luier. Een verband bestaat meestal uit een materiaal dat de buitenkant vormt. Daarin zit een wattenpulp, ook wel fluff genoemd. En natuurlijk de super absorberende korrels.

De verhouding tussen deze producten bepaald hoeveel vocht een verband kan opnemen. De opnamecapaciteit wordt bepaald door de hoeveel absorberende korrels. Dit is tevens het duurste product in een verband.

 

Fluff maakt zacht

Wattenpulp kan vocht opnemen, ongeveer 10 keer het eigen gewicht, maar als je erin knijpt komt het er gewoon weer uit. Watten zorgen ook voor volume, het verband wordt dikker en zachter. Absorberende korrels nemen weinig ruimte in beslag.

Wanneer je in een materiaal plast en je gaat direct zitten, dan voelt het nat. Dat geldt voor alle producten en alle merken. De korrels hebben tijd nodig om het vocht naar de kern van de luier te worden gezogen en te worden verwerkt in de korrels.

 

Helemaal droog

De truc van goede incomaterialen is dat het geen vocht meer afgeeft wanneer erin is geplast. De regel is: hoe meer korrels in het materiaal zijn verwerkt, hoe minder vocht er nog te voelen is wanneer je erop duwt of op gaat zitten.


Wat zit er in luiers?

 

Korrels kunnen niet zonder watten, ze gaan altijd samen. Je kunt korrels niet los in een verband leggen, dan zouden ze teveel bewegen. De wattenpulp houdt alles op zijn plaats en geeft zo structuur aan het verband. Ook is het nodig om het verband massa te geven. Het is dus een ondersteunend materiaal.

 

Kwaliteit van een verband

De verhouding tussen de pulp en korrels en waar deze in het verband zijn geplaatst, bepaalt mede de kwaliteit van een verband. Bij alle merken is dit net anders. Ook zijn verschillen tussen de buitenkant van een materiaal.

Wanneer een fabrikant kiest voor meer korrels en minder watten, dan kan het product dunner blijven, maar toch meer opnemen. Het is voor de fabrikant wel duurder, dan wanneer het kiest voor meer watten.





ISO-normeringen incontinentiematerialen

 

Incoproducten hebben een ISO-normering. Deze vertelt onder meer iets over de opnamecapaciteit van materialen. Dit wordt uitgedrukt in het aantal cc (hoeveelheid vocht) dat kan worden opgenomen.

Testen van opnamecapaciteit

De test wordt als volgt gedaan. Men weegt de luier, zonder dat er vocht inzit. Vervolgens dompelt men het onder in water en weegt het weer. Het verschil in gewicht is de capaciteit van de luier.

 

Transport van vocht

Er is natuurlijk wel wat aan te merken op deze methode, omdat je een verband niet van voor naar achter vol plast.

Bij vrouwen komt het grootste gedeelte in het midden van het verband. Waarbij de watten natuurlijk zorgen voor transport van het vocht naar andere delen van de luier, maar aan de randen komt het vocht niet makkelijk. De opnamecapaciteit van ISO wordt dus in de praktijk meestal niet gehaald.

Ook nemen de super absorberende korrels het meest op wanneer je er water op doet. Hoe meer zouten een vloeistof bevat, hoe minder ervan wordt opgenomen. In urine zitten zouten, dus de uitkomsten van de test worden om die reden in de praktijk nooit gehaald.

 

Verwachtingen

Verpleegkundigen en andere professionals die met incoproducten werken, zijn dan ook niet zo blij met de manier waarop ISO vaststelt hoeveel vocht een luier kan opnemen.

Voor gebruikers schept het verwachtingen die niet waargemaakt worden. Daarbij is het is niet verstandig om een luier helemaal te laten verzadigen, omdat dan de kans op huidirritaties groter wordt. Regelmatig verschonen helpt om u droog en fris te houden.


Bekijk ook:

Hoeveel urine verlies ik? Over absorptievermogen van incontinentiemateriaal...

Hoe moet je incontinentiemateriaal gebruiken: aanleginstructies...

Alles over incontinentiemateriaal...

Wel Of Geen Plastic Broekjes Gebruiken? (Kom Zelf Tot De Beste Keuze!)...

Feiten en fabels over incontinentie en producten...

Psychosociale problemen bij incontinentie...




Hoe zit incontinentiemateriaal in elkaar?

In essentie is het een onderlaag die waterdicht is. Bovenop zit een laag die juist snel de urine door laat en die daarna droog aanvoelt. Daartussen zit wattenpulp met superabsorberende korrels. Die korrels zijn het geheim van incontinentiemateriaal: ze kunnen we 1000x hun eigen gewicht aan urine opnemen.

Hoe kan incontinentiemateriaal zoveel opnemen?

Vroeger bestond incontinentiemateriaal uit alleen wattenpulp. De super absorbers die tegenwoordig worden gebruikt, kunnen véél meer opnemen en vast houden. Voor een zware slip is een opname van 4 liter geen uitzondering.

Uit welke lagen bestaat incontinentiemateriaal?

De onderlaag die geen urine mag doorlaten. De bovenlaag die het juist snel moet doorlaten en de tussenlaag met watten en superabsorberende korrels die de urine opneemt en vasthoudt. Fabrikanten ontwikkelen doorlopend aan die lagen, waarbij de watten en de SAP veel aandacht krijgen. Vooral op het gebied van het transport van urine valt er nog veel te verbeteren.

Wat is het belangrijkste onderdeel van incontinentiemateriaal?

Dat is de SAP: de Super Absorberende Polymeren. Dit zijn kunststofkorrels die in staat zijn grote hoeveelheden urine op te nemen en om te zetten in een gel. Deze korrels zijn verantwoordelijk voor de extreme absorptie van modern incontinentiemateriaal.

Kan ik incontinentiemateriaal uit elkaar halen?

Ja, dat kan. U kunt dan de SAP-korrels in een beker doen er water op gieten. U ziet dan hoe snel de korrels het water opnemen en omzetten in een gel die droog aanvoelt. U begrijpt dan direct wat het geheim is van modern incontinentiemateriaal.